HOCALI SOYKIRIMI SERGİSİ

15 Temmuz Zafer meydanında sergilenen resim sergisi ile ilgili olarak Ocak Başkanı Salih Taşcı bir açıklama yaptı. Yaptığı açıklamada " Hocalıda yaşananların soykırım olduğunu" ifade etmiştir. 

Vatandaşların yoğun ilgi gösterdiği sergiden gayet mennun olduğunu dile getiren Taşcı ifadelerinde şunlara yer verdi ;

Bugün 1992 Yılında Dağlık Karabağ Bölgesinde Ermeni askerleri tarafından Hocalı köyünde yapılan soykırımın yıl dönümüdür. Bugün mesele Türk ve Türklük olunca herkesin sustuğu, Türk topluluklarına soykırımın meşrulaştırıldığı Hocalı soykırımının yıl dönümüdür. İnsanlığın utanması gereken, 20. Yy da dünyanın gözüne baka baka yaşanan iki büyük soykırımdan birinin yaşandığı yerdir Hocalı. Srebnenitsa ve Hocalı katliamlarını unutmadık unutmayacağız.

“Ermeni güçlerinin 1991'in sonlarına doğru ablukaya aldığı Hocalı, 936 kilometrekarelik alana sahip, 2 bin 605 ailenin, 11 bin 356 kişinin yaşadığı bir kasabaydı. Aralık 1991'de Karabağ'ın başkenti olarak kabul edilen Hankendi şehrini işgal eden Ermenilerin bir sonraki hedefi Hocalı oldu.      

Hocalı'nın etrafındaki bütün köy ve yolları işgal eden Ermeniler, kasabanın diğer illerle karayolu bağlantısını kesti. 1992'de ocak ayının başlarından itibaren elektrik verilmeyen Hocalı'nın savunması sadece hafif silahlara sahip yerel savunma güçleri ve az sayıdaki milli ordu askerinden ibaretti. 25 Şubat 1992'den itibaren Hocalı'ya üç koldan saldırıya başlayan Ermeniler, Sovyet Rus ordusunun 366. motorize alayının bütün araçlarını kullanarak şehri iki saat boyunca top ve tank ateşine tuttu. Saldırıdan bir gün sonra ise hafızalardan yıllarca silinmeyecek "Hocalı Katliamı" yapıldı. 

Resmi verilere göre, Hocalı Katliamı'nda savunmasız durumdaki 106'sı kadın, 70'i yaşlı, 63'ü çocuk olmak üzere 613 Türk hayatını kaybetti. Katliamdan 487 kişi ağır yaralı olarak kurtuldu, Ermeni güçleri, bin 275 kişiyi esir aldı, bunların 150'sinden bugüne kadar haber alınamadı.

İşte biz burada bu sergi ile ufakta olsa anıları taze tutmayı ve bu anıları toplum hafızasında yaşatmayı amaçlamaktayız. Çünkü biliyoruz ki biz ekonomi ya da siyasi buhranda yıkılacak bir millet değiliz. Bizler toplumsal hafızasının silinmesi durumunda yıkılacak ve yok olacağız. Azerbaycan’daki tüm Türk kardeşlerimiz bilmelidirler ki bu acı sadece onların değil Türk kimliğinin ve hafızasının ortak kaderidir.