Ceviz Ağacına Çıkan Balıklar

Geçtiğimiz günlerde Gümüşhane Gıda Tarım ve Hayvancılık Müdürlüğünün 3 ayda bir yayınladığı bültenlerden sonuncusu geçti elime.

Dikkatimi fazlaca çeken bir durumu sizlerle paylaşmak istedim.

Bu durum bültenin içerisinde Su Ürünleri Yetiştiriciliği ile ilgili herhangi bir bilginin ya da yapılan bir faaliyetin olmayışı idi. İyimser olmaya ve demek ki bu 3 aylık dönemde ilimizde devam eden tatlı su balıkçılığı ile ilgili çalışma yok diye düşünürken, ilgili kurum tarafından yayınlanan diğer bültenlere baktım.  Gördüğüm şey sadece cılız bir iki ziyaret. Su ürünleri yetiştiricilerine yönelik ne bir eğitim ya da su ürünleri yetiştiriciliğini geliştirme projesi ne de bir destek. Tek destek, merkezi yönetimin yıllık hayvancılık desteklemelerindeki ilgili kalemler.

Oysa ki bu şehirde 4782 ton kapasiteli tatlı su balığı yetiştiriciliği mevcut.

Tatlı su balıkçılığı böylesi bir potansiyele sahipken ildeki tarım ile ilgili kurumların tatlı su balıkçılığına hak ettiği değeri vermediğini açıkça görüyoruz.

İl tarım müdürlüğü daha çok, popülaritesi yüksek politikaları izlemektedir. Peki, nedir bu popülist politikalar?

Yıllardır ezberlediğimiz ama hemen hemen tek meyve göremediğimiz; cevizler ve onlara yazılan ceviz yetiştiriciliğini geliştirme methiyeleri. Pestil köme sektöründe kullanılacak cevizin yıllardır ilimizden karşılanması rüyaları ve ilgili kurum amirinin bir zafer kazanmışlık edasıyla yıllardır yanlış ceviz dikilmiş ifadeleri. Vali Beyin ‘’benden ne için ne kadar mali destek istersiniz ‘’ kelamına istatistiksel kalemlerle ‘’CEVİZ” denmesi ve “Gümüşhane’de Ceviz Yetiştiriciliği Artıyor “ manşetleri. Evraka, doğru ceviz çeşidini biz bulduk ifadeleri arasında Kelkit’e ve Köse’ye sırf siyasi mekanizma memnun olsun diye yapılan ve takibimiz altında denilen projeler.

Şehirde 20 senedir plansızca ceviz dikmek yerine daha akılcı politikalar izlemek gerektiği düşüncesindeyim. Elbette ceviz dikelim. Ama sırf istatistiklere girecek diye ya da sırf makamda kalma içgüdüsü ile siyasiye şirinlik yapmak için değil. Gümüşhane’miz için Gümüşhaneliler için ve sokakta gördüğünüz alnı açık Gümüşhaneli çocukların geleceği için ceviz dikelim. Kelkit ve Köse’ye değil, Torul ve Kürtün gibi geçiş iklimlerinde gerekli verimin alınabileceği yerlere dikelim.

Başka bir örnek olarak, Vali Bey’in bir süt yetiştiricisini ziyareti sırasında süt yetiştiriciliği ile ilgili iki kelam etmesi üzerine ilgili kurumlar ve kişilerin bütün enerjisini süt yetiştiriciliğine vermesi.

Örnekleri çoğaltmak elbette mümkündür ama vurgu yapmak istediğim kısımın anlaşıldığı düşüncesindeyim.

Konumuza dönecek olur isek şehrimizde özellikle Torul ve Kürtünde ciddi bir potansiyele sahip olan su ürünleri yetiştiriciliğinin kapasitesinin çokça altında faaliyetlere devam ettiğini görüyoruz.

Barajlar şehri olan ve 40 adet alabalık tesisine sahip olan şehrimizde; Gıda Tarım ve Hayvancılık İl Müdürlüğünün konuya bu kadar uzak olması ve denize kıyısı olan ya da olmayan yaklaşık 40 ilde su ürünleri ihtisas şubeleri kurulmuşken Gümüşhane gibi potansiyele sahip olan bir ilde böylesi bir şubenin olmayışı anlaşılır gibi değildir.

Baraj sayısına, alabalık tesislerine ve şehrin denize olan uzaklığına baktığımızda Gümüşhane Üniversitesinde bir Su Ürünleri bölümünün olmayışını da bir başka eksik olarak görüyorum. Umarım Gümüşhane Üniversitesine yakın bir zamanda gerçekleşecek olan yeni rektör atamasından sonra bu durum göz önünde bulundurularak Su Ürünleri bölümü eksikliği giderilmiş olur.

Aslında bu ve benzeri durumlar bugün ülkemizdeki bütün yönetim mekanizmaları için ve bütün sektörler için geçerlidir.

Yani bir planlama ile hareket etmemekte, planlama yapmış isek de o planlamayı belirli bir noktaya kadar getirebilmekteyiz.

Kısacası toplumsal olarak sağlam atamadığımız adımlarımız var.

Şehrimizin yerel dinamiklerini gün yüzüne çıkaracak yöneticilerimize kavuşmamız dileği ile.

Sağlıcakla kalın.